สิ่งที่เราต้องอยู่กับมันไปตลอดชีวิต

ในชีวิตนี้ เราต้องเลือกทางเดินมากมาย จบประถมแล้วจะไปต่อที่โรงเรียนไหน จบม.3 แล้วจะไปต่อแผนอะไร จบ ม.6 แล้วจะสอบติดที่ไหน คณะอะไร ไกลบ้านหรือเปล่า แล้วถ้าเรียนจบจะไปทำงานอะไร…นี่เป็นแค่ตัวอย่างเล็กๆ น้อยๆ ที่แสดงให้เห็นว่า ชีวิตคนเราต้องเจอกับการเลือกมากมาย และการเลือกเหล่านั้นอาจจะเป็นครั้งสำคัญของเราซึ่งนำไปสู่อนาคตที่เราคาดไม่ถึง

พี่เชื่อว่าต้นทุนชีวิตของคนเราไม่เท่ากัน และความพยายามของคนเรานั้นก็ไม่เท่ากันเช่นกัน ในด้านการเรียนต่อ ถือเป็นอีกสังคมหนึ่งที่สำคัญในการพัฒนาเรา เป็นที่ที่ให้ความรู้ เป็นที่ที่พาเราไปพบเจอกับคนใหม่ๆ ที่เราไม่รู้จัก ทำให้เราได้เจอกับคนในหลากหลายสาขาความรู้ ให้เราได้มีพี่ มีเพื่อน มีน้อง
ในแต่ละช่วงชีวิต น้องๆจะต้องเลือกทางเดินที่เป็นของตัวเอง หลายคนยังไม่รู้ว่าตัวเองอยากเรียนอะไร หรือในอนาคตตัวเราอยากจะทำอะไร พี่ก็เป็นอีกคนหนึ่งที่เคยเจอประสบการณ์แบบนั้น ถ้าน้องๆ ไม่รู้ว่าตัวเองจะไปต่อทางไหน พี่อยากให้น้องลองหันมาดูตัวเอง สำรวจตัวเองว่า น้องชอบอะไร รักที่จะทำสิ่งไหน น้องเรียนอะไรแล้วสนุก โตขึ้นน้องพร้อมที่จะอยู่กับมันไปตลอดชีวิตหรือเปล่า

มีคนคนนึงเคยบอกกับพี่ว่า
“จะเรียนอะไรก็ต้องชอบและรักก่อน เวลาเรียนจะได้รู้สึกสนุกไปกับมัน และจบมาก็จะได้ทำในสิ่งที่รักและชอบ ถ้าคิดว่าเรียนแล้วไม่ชอบมันก็จะเครียด รู้สึกว่ายาก และก็จะไม่อยากเรียน จบมาปัญหาก็จะอยู่ตอนทำงาน ถ้าไม่ได้ทำในสิ่งที่ชอบ ต่อให้ได้เงินเดือนมามากแค่ไหนก็ไม่มีความสุขอยู่ดี การเรียนมหาลัยไม่ใช่ทุกสิ่งในชีวิต มันเป็นแค่กรอบที่ถูกสร้างขึ้น มหาลัยเป็นแค่จุดจุดหนึ่งที่เราเลือกเรียนเอง คิดดีๆ คิดให้ไกลๆ อย่าคิดกลางๆ หรือคิดแค่เพียงว่าเรียนให้มันจบๆ เมื่อเลือกที่จะเรียนแล้ว ก็เอาความรู้มาให้เต็มที่”

คำพูดพวกนี้พี่เอามาแบ่งปันเพราะพี่อ่านแล้วรู้สึกดีทุกครั้ง รู้สึกอยากขอบคุณคนคนนั้นทุกครั้งที่ได้อ่านข้อความเหล่านี้ เพราะมันทำให้พี่คิดได้ว่า เราสิที่ต้องอยู่กับมันไปตลอดชีวิต เราเรียนจบตอนประมาณอายุ 22 ปี เกษียณตอนอายุ 60 ปี เราต้องอยู่กับสิ่งนี้สิ่งที่เราเลือก ประมาณ 40 ปี เราจะทนได้จริงๆ เหรอ ที่เราต้องมานั่งเครียดทุกวันกับสิ่งที่ไม่ชอบ ต้องมานั่งอดทนกับปัญหาต่างๆที่มากมายตลอดการทำงาน พี่อยากให้น้องๆ ลองคิดให้ดีๆ นะคะ

“มหาวิทยาลัยไม่ใช่ทุกสิ่งในชีวิต เราสามารถเลือกที่จะเรียนได้ ในปัจจุบัน สังคมนั้นเปิดกว้างขึ้นมามากแล้ว สายอาชีพ ปวช. ปวส. ก็ถือเป็นอีกทางหนึ่งที่น่าสนใจ การที่เรียนด้านนี้มันไม่ได้น่าอายเลยนะ คนเหล่านี้ดีกว่าเด็กที่เรียนมหาลัยบางคนอีก ได้จับเครื่องมือในการทำงานจริง ได้ประสบการณ์ตรง ได้เรียนรู้สังคมของคนทำงานเร็วกว่าเด็กมหาลัย คนเหล่านี้ตั้งต้นชีวิตได้เร็ว ยิ่งเราตั้งต้นได้เร็ว เรียนรู้เร็ว ก็ยิ่งมีโอกาสประสบความสำเร็จได้เร็วกว่าคนอื่น”

และนี่คืออีกหนึ่งแนวคิดที่คุณพ่อของพี่ได้บอกไว้ ตอนนี้ชีวิตพี่มีความสุขกับสิ่งที่ได้เรียน ได้เรียนในสิ่งที่รัก ได้เจอบทเรียนใหม่ๆ แม้จะทุกข์บ้าง แต่อย่างน้อยก็มีความสุขที่เราได้เลือกทางเดินด้วยตัวเอง พี่รู้สึกขอบคุณคนทั้งสองคนที่แนะนำพี่ไว้ตามที่น้องได้อ่านไปข้างต้นนั้น ขอให้น้องเชื่อมั่นในตัวเอง กล้าคิด กล้าพูด กล้าตัดสินใจ น้องทุกคนมีศักยภาพในตัวเอง ดึงมันออกมา และทำให้ทุกคนเห็นว่าเราก็ทำได้ ถ้าเราอยากให้คนอื่นเชื่อมั่นในตัวเรา เราต้องเริ่มจากการเชื่อในตัวเองก่อนนะคะ

พี่ขอเอาใจช่วยทุกคนให้ผ่านพ้นปัญหาและอุปสรรคต่างๆในเร็ววันค่ะ ^^

'กิจกรรม : บริจาคเรื่องเรา เร้าพลังน้อง' บริจาคประสบการณ์ชีวิตของคุณสร้างแรงบันดาลใจ ให้กำลังใจเด็กๆ ส่งมาได้ที่ farmsookicecream@gmail.com ขอบคุณการแบ่งปันทุกๆ เรื่องราว